Aangekomen in Dallas

Vandaag zijn we aangekomen in Dallas, de op twee na grootste stad van de staat Texas in de Verenigde Staten. Wat gelijk opvalt, is dat de vlag van de ‘Lone Star State’ hier evenveel waarde lijkt te hebben als de Amerikaanse vlag. Misschien niets bijzonders, maar wel als je een dealerbedrijf ziet waar vier enorme vlaggenmasten van vijftig meter hoog staan met deze vlaggen. Dat trekt de aandacht!

 

Geen piloot aanwezig…

De reis naar Dallas verliep prima. Eerst vlogen we met KLM van Amsterdam naar Atlanta. Schiphol leek weer op het oude Schiphol, dus zonder rijen en gedoe. Eenmaal in Atlanta waren we binnen vijftien minuten door de douane. We pakten onze koffers van de band om even later op een andere band te leggen. Je moet ze als het ware zelf inklaren. Daarna passeerden we de beveiliging, die niet alleen qua techniek jarenlang achterloopt op ons, maar ook qua vriendelijkheid. Daarna hadden we een uurtje om van de ene terminal naar de andere te lopen, een biertje te drinken en weer in te checken bij het volgende vliegtuig. Dat leek op tijd te vertrekken, maar liep uiteindelijk toch forse vertraging op. De piloot zat namelijk nog in een ander vliegtuig in de lucht toen wij hadden moeten vertrekken. Je maakt wat mee, een heel vliegtuig dat wacht op de piloot die een uurtje later aankomt!

Zonder piloot de lucht in gaat nu eenmaal niet en klagen heeft ook geen zin.

Maar goed, zonder piloot de lucht in gaat nu eenmaal niet en klagen heeft ook geen zin. We landden in Dallas toen het al donker was en dat is op zich wel leuk, hoewel je de mystiek van de stad mist. Bij het verhuurbedrijf had ik de grootst mogelijke auto gereserveerd: we gaan immers met een groep Marktplaats-collega’s een aantal dealers langs. Toen de medewerker van het verhuurbedrijf met een Tahoe voor kwam rijden, trok hij zelf de conclusie dat die wellicht iets te klein was en trok hij snel iets anders uit het rek… Zo zijn we nu met een Suburban op pad, die naast zeven royale zitplaatsen in de achterbak genoeg ruimte heeft voor alle koffers. Size does matter!

 

Aangekomen in het hotel hebben we een hapje gegeten met wat Nederlandse Automotive-collega’s. Om een uur of tien vonden we het, na 24 uur op pad te zijn geweest, wel tijd geworden om te gaan slapen.

Een jetlag bestaat echt, dus ben ik dit blogje aan het schrijven om vier uur ’s morgens. Maar de dag was echt leuk!

 

Dennis Collins

Eerst zijn wij langs Dennis Collins geweest, bekend van de Discovery Show “Gas Monkey Garage” en nu van de YouTube-show “Coffee Walk”. Echt leuk om te zien, maar ook verbaasd dat je zoveel geld kan verdienen en je zaak er zo slecht uitziet….daarna ook naar Gas Monkey Garage geweest, wat qua locatie echt op een industrieterrein zat, maar er wel beter uitzag… En toen even lunch!

Carmax

Daarnaast zijn wij ook naar dealers van Toyota, Subaru, Ford en Chevrolet geweest, maar de uitschieter was toch Carmax! Nu ben ik er al vaak geweest, maar de hoeveelheid nieuwe informatie over hun businessmodel dacht ik toch weer even van poeh, het zit toch echt goed in elkaar!

Als laatste zijn we nog op bezoek geweest bij Carvana, en als je kijkt naar de beurskoers, is het zo goed als failliet, maar toch openen ze in de regio Dallas nog gewoon nieuwe vending machines. Vandaag waren ze ook toevallig jarig, en bestonden ze 10 jaar! Of ze de komende 10 jaar volhouden, dat waag ik te betwijfelen….

Als laatste een diner, samen met Brian Pasch en twee dealers een perfecte afsluiting van een eerste lange dag! Keep you posted!